شناسایی عوامل راهبردی مدیریت منابع انسانی در ستادهای مدیریت بحران شهرداری تهران

امروزه اغلب دارایی های موسسات و شرکت ها را دارایی های نامشهود تشکیل می دهند که استفاده از آنها نه تنها از ارزش آنها کم نمی کند، بلکه موجب افزایش ارزش آنها نیز می گردد. منابع انسانی سازمان نیز مهمترین دارایی نامشهود سازمان می باشد که توجه به آن می تواند به بهبود اثربخشی و کارآیی منجر شده و ارزش افزوده ی بیشتری را برای سازمان ایجاد نماید. بر این اساس، تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل راهبردی مدیریت منابع انسانی در ستادهای مدیریت بحران شهرداری تهران انجام شده است. ستادهای مدیریت بحران تشکیل شده اند تا مدیریت بحران به صورت غیرمتمرکز، در سطح مناطق شهرداری شکل بگیرد. زیرا در شرایط بحرانی تنها با تکیه بر توانمندی ها و امکانات ایجاد شده در لایه‏های پایین تر شهر است که می توان از شدت صدمات کاست و این مهم جز با وجود منابع انسانی کارآمد و اثربخش امکان پذیر نخواهد بود. در این شرایط است که مدیریت منابع انسانی به عنوان مدیریت مهمترین دارایی ستادهای مدیریت بحران شهرداری تهران از جایگاه و اهمیت خاصی برخوردار می شود. لذا جذب و انتخاب، آموزش و توسعه، نگهداشت، جبران خدمت و پاداش افرادی توانمند و متخصص امری مهم و حائز اهمیت است. از طرف دیگر به دلیل محتوا و شرایط کاری خاص این افراد باید برنامه ای ویژه جهت خروج از خدمت اشخاص داشت. بنابراین شناسایی عوامل راهبردی مدیریت منابع انسانی به عنوان بخشی از فرایند مدیریت راهبردی منابع انسانی، منجر به اتخاذ راهبردهای مناسب تر منابع انسانی برای این ستادها شده و به ایفای بهتر نقش مدیران منابع انسانی کمک خواهد کرد. بدین منظور بر اساس روش تحقیق توصیفی - پیمایشی و با سرشماری جامعه رئیسان و جانشینان ستادهای مدیریت بحران مناطق 22گانه شهرداری تهران، همچنین استفاده از نظرات کارشناسان این حوزه، از طریق مصاحبه اکتشافی و توزیع پرسشنامه، اطلاعات مورد نظر جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل داده ها و انجام آزمون های آماری با استفاده از نرم افزار spss، 32 عامل به عنوان عوامل راهبردی مدیریت منابع انسانی شامل 7 عامل جذب و انتخاب، 8 عامل آموزش و توسعه، 11 عامل نگهداشت، جبران خدمت و پاداش و 6 عامل خروج از خدمت منابع انسانی شناخته شده و پیشنهادات لازم به ستادهای مدیریت بحران شهرداری تهران و محققین آینده ارائه شده است.